συναποκαθαίρομαι

Α

καθαρίζομαι μαζί με κάτι άλλο («οὐ γὰρ συναποκαθαίρεται τῷ ἀχυρώδει... τὸ εὔχρηστον», Διοσκ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + ἀποκαθαίρομαι «καθαρίζομαι, απαλλάσσομαι από κάτι»].